Buxus
FB. 5171

Buxus sempervirens L.
Familie Buxaceae.

Diagnostische kenmerken
Bladen tegenoverstaand, elliptisch, gaafrandig, leerachtig, van boven donkergroen, van onderen lichtgroen, 1,5-3 cm lang. Bloemen in ca. 0,5 cm brede kluwens in de bladoksels, groengeelachtig. Rechtopstaande struik of kleine boom. Doosvrucht met 3 hoorns.

Hoogte bloeiende plant
0,30-4,00 m.
Bloeitijd
Maart-april.
Levensvorm
Fanerofyt.

Standplaats
In cultuur als tuinstruik, speciaal voor heggen.

Zeldzaamheid en verspreiding
Zelden verwilderd. Uit Midden- en Zuid-Europa en West-Azië.

Opm. Van deze familie is ook in cultuur als bodembedekker Pachysandra terminalis Sieb. & Zucc. - FB. 5220.

Deze soort wordt in de Sleutel uitgesleuteld op de volgende pagina('s):
Pagina 2405

Rijk Plantae
Klasse Spermatopsida
Orde Buxales
Familie Buxaceae
Geslacht Buxus
Soort Buxus sempervirens

Wetenschappelijke synoniemen en populaire namen

Pachysandra terminalis (zie opm.)

Palmboompje [Nederlands]
Buxus [Nederlands]

Er zijn helaas geen literatuurreferenties beschikbaar voor deze soort.

Zoek verder naar Buxus sempervirens op één van de volgende websites:

Waarneming.nl | Nederlands Soortenregister | Catalogue of Life | GBIF

Google | Yahoo | Bing | Wikipedia