Oosterse sterhyacint
SL. 1887
Scilla siberica Haw.
Familie Asparagaceae.
Diagnostische kenmerken
Bloemen knikkend, blauw, zelden wit. Bloemstelen korter dan de dwarse doorsnede van de bloemen. Bol met 2-4 bladen. Schubben van de bol vrij. Bloemdekbladen van de voet af uiteenwijkend.
Hoogte bloeiende plant
0,10-0,20 m.
Bloeitijd
Maart-april.
Levensvorm
Geofyt.
Standplaats
In loofbossen op voedselrijke grond, vooral op buitenplaatsen en stinsen.
Zeldzaamheid en verspreiding
Zeldzaam in het Renodunaal district en de binnenduinrand, elders zeer zeldzaam. Ook als tuinplant. Oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa en Klein-Azië.
KFK 255.
Deze soort wordt in de Sleutel uitgesleuteld op de volgende pagina('s):
Pagina 1373: Scilla - Sterhyacint. |
